ΔΙΑΠΛΟΚΗ... ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠ' ΤΑ ΠΑΛΙΑ

Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής ενδιαφέρον: ενώ οι πολιτικοί καταγγέλλουν την διαπλοκή στη δημόσια διοίκηση, λίγοι την περιγράφουν με το όνομά της και ακόμη πιο λίγοι την αναφέρουν επώνυμα στην δικαιοσύνη.
Γράφει η Γεωργία Λινάρδου

Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην περίεργο αν προστρέξει κάποιος σε ένα λεξικό και διαβάσει ότι διαπλοκή σημαίνει σύνθεση, σύμπλεξη. Γιατί όμως την καταγγέλλουν; Συνιστά αυτή η καταγγελία... υλικό ώστε να δημιουργήσουν ένα ηθικό προπέτασμα στην σχέση τους με τους ψηφοφόρους;

Η διαπλοκή οδηγεί στην διαφθορά.

Το λεξικό γράφει για την διαφθορά: έκλυση ηθών, ανηθικότητα και εξαχρείωση. Διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, διορισμοί κατά παραγγελία, υπουργοί κατά παραγγελία, σικέ διαγωνισμοί, προκλητική πολυτελής ζωή και μια πτωχευμένη εξαιτίας της ανηθικότητας ενός μάτσου ανθρώπων με offshore περγαμηνές.

Ο ελληνικός δημόσιος βίος έχει πολλά να καταμαρτυρήσει. 

Πριν από λίγες ημέρες, ένας πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ, μου περιέγραφε μία τυπική ημέρα του ελληνικού κοινοβουλίου του περασμένου Μαρτίου. Στη Βουλή συζητιόταν ένα θέμα για τις ζωοτροφές. Ψιθύρισε σε έναν συνάδελφο: «Θα φύγω, εδώ η χώρα καίγεται κι εμείς συζητάμε για ζωοτροφές»; Εκείνος του έγνεψε με νόημα να μην πάει πουθενά γιατί η συνέχεια θα είχε ενδιαφέρον.  

Τελείωσε η πρωινή και ξεκίνησε η απογευματινή συνεδρίαση. Τελευταίο θέμα προς συζήτηση εκείνη την ημέρα ήταν μία τροπολογία με αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον: το σχέδιο συμφωνίας συμβιβασμού με την Siemens. Κοινώς οι Γερμανοί μας έδιναν ένα «δωράκι» μερικών εκατομμυρίων ευρώ (όχι πάνω από 200) με σκοπό να αποκαταστήσει την οικονομική βλάβη που υπέστη η χώρα μας. Κάτι ψίχουλα δηλαδή μπροστά σ’ αυτά που έχει σφετεριστεί η ίδια εταιρεία όλα αυτά τα χρόνια, σχολίασε ο πρώην βουλευτής. Ακολούθησε αρκετά έντονη συζήτηση στο κοινοβούλιο. Η συμφωνία ψηφίστηκε, αλλά η συνέχεια στους διαδρόμους και το κυλικείο είχε αρκετό ενδιαφέρον. Ένας «αντάρτης» βουλευτής (τότε) της Νέας Δημοκρατίας άρχισε να φωνάζει «κλέφτες» τα δύο μεγάλα κόμματα. Γιατί; Διότι όπως ο ίδιος υποστήριζε, η Siemens είχε στο μεταξύ δώσει και άλλα «δωράκια» ανάλογου βεληνεκούς στα δύο μεγάλα κόμματα. Κατά τα λεγόμενά του, κάτω από το τραπέζι. 

Αυτό το περιστατικό είναι ενδεικτικό για να κατανοήσουμε ότι η διαπλοκή δεν είναι ένα αόρατο πλέγμα που δε μπορούμε να δούμε, η διαπλοκή έχει πολλά προσωπεία αρκεί να τα αναγνωρίσουμε. 

Η διαπλοκή παρουσιάζει χαρακτηριστικά μιας τυπικής παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας όπου ο συγγενής σέβεται και ευεργετεί τον συγγενή, τον κουμπάρο, τον φίλο, τον γνωστό. 

Αυτός είναι ο κανόνας, ένα είδος ομερτά. Δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της πολιτικής ελίτ. Είναι υπαρκτή σε διάφορους τομείς ανεξαρτήτως βαθμίδας. 

Η διαφορά έγκειται στα ποσά που παίζονται στο ρετιρέ τα οποία επ’ ουδενί συγκρίνονται με τις μικροευκολίες που προσφέρονται στο υπόγειο. Όμως, το πέρασμα από κάτω μέχρι πάνω έγκειται σε ένα «ασανσέρ» δρόμο και την καθιστά ποινικά κολάσιμη. 

Μέχρι να αποδειχθεί ότι η διαπλοκή καταλήγει σε διαφθορά, οι περισσότερες υποθέσεις οδηγούνται στο αρχείο. Κι όταν κάποια στιγμή φαινόμενα διαφθοράς έχουν εξιχνιαστεί από την ελληνική δικαιοσύνη και έχουν επιβληθεί και οι ανάλογες κυρώσεις, ο μηχανισμός της διαπλοκής είναι τόσο ισχυρός ώστε επέρχεται γρήγορα η λήθη. 

Κοινώς, εδώ στην Ελλάδα ξεχνάμε πολύ γρήγορα. 

Ας θυμηθούμε λοιπόν… μία χαρακτηριστική περίπτωση... λήθης: Το «χαστούκι» Καρχιμάκη.

Ορισμένες φορές στελέχη μέσα στο ίδιο κόμμα αναγκάζονται κοινώς να το «βουλώσουν», ακόμη και μπροστά σε προκλητικές αναθέσεις ή επιλογές «συντρόφων» τους. Όπως συνέβη με τον Μ. Καρχιμάκη ο οποίος μαζί με 16 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν καταγγείλει το 2009 την κυβέρνηση της ΝΔ για τον διορισμό του Περικλή Βενιέρη στο διοικητικό συμβούλιο των Ελληνικών Πετρελαίων και της ΕΚΟ. Σύμφωνα με κείνη την καταγγελία, ο Βενιέρης φερόταν εμπλεκόμενος σε ύποπτες χρηματιστηριακές συναλλαγές». 

Ο καιρός περνά, το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει στην κυβέρνηση και δύο χρόνια μετά από κείνη την καταγγελία, ο υπουργός Πολιτισμού Π. Γερουλάνος τοποθετεί τον ίδιο άνθρωπο στην διοίκηση του ΟΠΑΠ. Τι είχε συμβεί με τον Π. Βενιέρη; Σύμφωνα με την ερώτηση που είχαν υπογράψει οι 17 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο Βενιέρης μαζί με άλλα διευθυντικά στελέχη της Coca Cola έκαναν μαζικές πωλήσεις μετοχών λίγο πριν την ανακοίνωση της «δυσμενούς αναθεώρησης των προβλέψεων κερδοφορίας του ομίλου». Με λίγα λόγια είχαν εξαπατήσει τους επενδυτές. 

Σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα τότε του Χρήστου Ιωάννου, στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, ο Π. Γερουλάνος είχε ως «μυστικοσύμβουλο», τον πρώην εργοδότη του Βενιέρη, τον Α. Γαβριηλίδη της εταιρείας Egon Zehnder! Τότε ο Γαβριηλίδης είχε υποστηρίξει ότι αφιλοκερδώς έβρισκε στελέχη σε φορείς και εταιρείες του υπουργείου Πολιτισμού. Όπως όμως αποδείκνυε η έρευνα, «είναι ένας άνθρωπος που έχει αποδεδειγμένα επαγγελματικές σχέσεις και κοινή επιχείρηση με συγγενικά πρόσωπα των στελεχών που προωθεί σε θέσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Με άλλα λόγια, προωθεί συνεργάτες του στις εταιρείες του δημόσιου τομέα, με την αμέριστη βοήθεια του υπουργού». 

Τυχαίο ότι ο Βενιέρης, πριν από την θέση στον ΟΠΑΠ είχε προωθηθεί -πάλι από τον Π. Γερουλάνο- στο διοικητικό συμβούλιο της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων , Βόλος 2013. Οι αγώνες δεν έγιναν ποτέ.