29/1/13

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΙΑΣ: ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΚΥΝΗΓΑ!







Εργαζόταν στο Εθνικό Θέατρο στο Τμήμα Συντήρησης. Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες διαδηλώσεις. Βοηθούσε τους φτωχούς επανασυνδέοντας το κομμένο ρεύμα. Αυτοκτόνησε!






Γράφει η Γεωργία Λινάρδου

Ένας ακόμη άνθρωπος επέλεξε(;) την αυτοκτονία στην Ελλάδα της κρίσης, μη αντέχοντας όχι την αισχρή ασφυξία της οικονομικής δυσπραγίας, αλλά την πίεση της εξουσίας η οποία πολλές φορές εκφράζεται με ένα ρόπαλο στο κεφάλι, μια κλωτσιά στα σωθικά και απανωτές διώξεις. 

Ο Βαγγέλης Σταμούλιας από την Ανοιχτή Συνέλευση του Αιγάλεω ήταν πάντα ανάμεσα στους πολλούς διαδηλωτές. 

Ήταν πάντα εκεί για να βοηθήσει με ότι γνώριζε ή μπορούσε να μάθει. Τον Φεβρουάριο του 2011 είχε συλληφθεί από τα ΜΑΤ. Αντίσταση κατά της αρχής να υποθέσω; Κάπως έτσι. Κατηγορήθηκε για επίθεση σε αστυνομικό (σύνηθες το… κακούργημα στα διαβιβαστικά της Ασφάλειας), λίγο καιρό αφέθηκε ελεύθερος. 

Αλλά είχε μπει πια στο μάτι της εξουσίας. 

Τι άλλο «κακό» έκανε ο Βαγγέλης Σταμούλιας; Επανασύνδεε το ρεύμα σε οικογένειες που η ΔΕΗ το είχε κόψει λόγω οφειλών-χαρατσίου και το είχαν ανάγκη! Ο άνθρωπος ήταν 33 ετών. Δεν άντεξε το εκδικητικό κυνήγι της εξουσίας. Δε θέλει πολύ ο άνθρωπος. Λυγάει, όσο δυνατός κι αν είναι. Είχε μία δίκη μπροστά του! Μια κατηγορία μπροστά του από το ΚΡΑΤΟΣ, τη ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. 

Γιατί κύριε έκανες επανασυνδέσεις στο ρεύμα των φτωχών; Έγκλημα! 

Φούνταρε από τον τέταρτο όροφο, αφού λέει πρώτα είχε κάψει τα πολιτικά του βιβλία. Τι σημασία πια έχει τι έχει κάψει και τι είχε αφήσει όρθιο;

Τον περασμένο Φεβρουάριου κατά τη διάρκεια της σύλληψής του, η σύζυγός του «κατέθετε»: «Ο άνδρας μου, Βαγγέλης Σταμούλιας, εργάζεται στο Εθνικό Θέατρο στο Τμήμα Συντήρησης. Είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός. Στη διαδήλωση συμμετείχε στο μπλοκ του Συντονισμού των Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα και ήταν στην ομάδα περιφρούρησης. Όταν οι διαδηλωτές δέχτηκαν επίθεση στην οδό Πανεπιστημίου και πνίγηκαν μέσα στα δακρυγόνα, ο άνδρας μου μέσα στο χαμό που επικράτησε βρέθηκε στα χέρια των ΜΑΤ να δέχεται χτυπήματα, όπως αυτά που δείχνουν και οι φωτογραφίες σας. Στη συνέχεια προσήχθη στη ΓΑΔΑ και από τότε μέχρι και σήμερα κρατείται για να απολογηθεί αύριο το πρωί στον Ανακριτή. Είμαι συγκλονισμένη και εξοργισμένη. Ο άνδρας μου είναι ένας προοδευτικός ενεργός πολίτης, ο οποίος όπως κι άλλοι χιλιάδες άνθρωποι που αγωνιούν γι’ αυτόν τον τόπο, που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή, κατέβηκε να διαδηλώσει ειρηνικά με τους συναδέλφους του. Ακόμα δεν το πιστεύω, όχι μόνο εγώ αλλά και όσοι των γνωρίζουν, πώς ο Βαγγέλης κατηγορείται για επίθεση σε αστυνομικό».

Και κατέληγε: «Στόχος είναι η προσπάθεια τρομοκράτησης των διαδηλωτών, οι οποίοι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς προσπαθούν να προασπίσουν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους, όπως είναι η εργασία, η περίθαλψη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι παρότι κατηγορείται για πλημμελήματα αντί να πάει αυτόφωρο, παραπέμφθηκε στον ανακριτή, με αποτέλεσμα αντί να αφεθεί ελεύθερος εχθές το μεσημέρι συνεχίζει να κρατείται».

Στην εποχή της κρίσης οι άνθρωποι πεθαίνουν σωματικά ή ψυχικά, αυτοκτονούν ψυχικά ή σωματικά,  δολοφονούνται ψυχικά ή σωματικά...

Ετσι, δε μερεύουν οι άνθρωποι, αγριεύουν...

1 σχόλιο:

  1. Ανώνυμος31.1.13

    Το παρακάτω ποιημα γραφτηκε 2-3 χρονια πριν και εχει τον τιτλο ΠΑΝΤΕΛΗΣ. Ονομα που αφορά φυσικα σε ΟΛΟΥΣ και στον ΒΑΓΓΕΛΗ. Τελευταια του δημοσιευση ειναι εδω
    http://efhmeris.blogspot.gr/search?q=%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%82 (Αυστραλία).

    Στη μνήμη του ΒΑΓΓΕΛΗ το τιτλοφορώ σήμερα από παντελής (= κατά πάντα ΤΕΛΕΙΟΣ) σε ΒΑΓΓΕΛΗΣ (= καλή είδηση). Με ΤΙΜΗ σταθης κομνηνος

    ΒΑΓΓΕΛΗΣ

    Αργούσε με κοινοβουλευτική συνέπεια το λεωφορείο
    Στα μεταλλικά σπλάχνα να καταβροχθίσει
    Πολτό κοινόν ιδρώτα
    Κολώνια διαφυγής με συνοικιακή σημαία ευκαιρίας
    Ρούχων μυστικοπαθείς απομιμήσεις
    Κι εντόσθια λαϊκή σιωπή βουτηγμένη στο μέγα σάλαγο.

    Ένας ΒΑΓΓΕΛΗΣ απ' τους πολλούς
    Κομμάτι δυσδιάκριτα γερμένος
    Με πινελιές στάχτης στα μαλλιά
    Κι όπως η θέση του επιβάλλει, φρεσκοσιδερωμένος
    Ορθός στης στάσης όλων τους τη μαζική αιωνιότητα
    Κοιτάζοντας δίχως να βλέπει κι ούτε τη σκέψη του να νιώθει
    Με ζαλισμένο -πολλοί θα 'λέγαν ζαρωμένο- το μέσα της καρδιάς του
    Τ'αντικρινά βουνά εξιστορούσε
    Όπως χιλιάδες απ' τα εθνικόφρονα μεταλλεία ομογενείς του
    Με την παλέτα του νόμιμου εμπαιγμού και της «δημοκρατίας»

    «Πάντα κατηφορίζουν οι πλαγιές, απ' την κορφή στη ρίζα
    Και πέρα απ' την τσουλήθρα τους,
    Για σαλταδόρους στην ηχώ που μας κακοποιεί
    Κάποιου οπωσδήποτε -όπουλου ου ου
    -μανλή ου ου
    -νδρέου ου ου
    Κι ανηφορίζουν μόνο, από τη ρίζα στην κορφή
    Και πέρα από τ'ατέλειωτο,
    Για όλους τούς ανώνυμους που Σίσυφος βαφτίστηκαν
    Δίχως ηχώ καμιά το άχτι τους ν'αντιλαλεί».

    Το λεωφορείο αργεί. Ακόμη ένας γύρος.

    ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή