Ευτυχώς που υπάρχουν οι φωτογραφίες και μπορούμε να θυμόμαστε πως ήταν η ζωή κάποτε σε τούτον εδώ τον τόπο!
Γράφει ο Αγης Νικολάου
Τώρα μας είναι πλέον πολύ εύκολο να χλευάσουμε και να κατασπαράξουμε τον οποιονδήποτε.
Ενώ αγωνιούμε αν τρώμε αλογίσιο κρέας αντί για μοσχαρίσιο, εύκολα γινόμαστε θεωρητικοί (ευτυχώς ακόμη) ανθρωποφάγοι.
Ω θεέ μου, ποιος εφηύρε τον όρο: Αντίφαση, σ' αυτήν τη ζωή;
Αυτή η φωτογραφία έρχεται να μας θυμίσει πόσο ευμετάβλητη μπορεί να γίνει η ανθρώπινη ψυχολογία όταν η τσέπη αδειάζει, όταν οι θέσεις του δημοσίου δε δίνονται πια με ευκολία, όταν κάποτε είχαμε και σήμερα δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα!
Τότε σ' αυτήν τη φωτογραφία τα λέλουδα έπεφταν βροχή, οι φωτογράφοι σφηνώνονταν κάπου ανάμεσα στο μπουζούκι και στα μπούτια της τραγουδιάρας για να βγάλουν φωτογραφία τον υπουργό, τον βουλευτή, τον έγκριτο αξιωματούχο, τον δήθεν αριστοκράτη που τους συνόδευε όλους αυτούς και κάποιες κομψές κυρίες ανάμεσα τους που δεν είχαν να πουν τίποτα, αλλά που ήταν χρήσιμες ως συνοδευτικές γλάστρες.
Φωτογραφίες πολύτιμες που τα περιοδικά της εποχής αγόραζαν με τρελά λεφτά (συγκριτικά με το σήμερα).
Οι λουλουδούδες ζούσαν καλά, οι τραγουδιάρες περήφανες που πήγαινε να τις ακούσει ο τάδε βουλευτής και οι μπουζουξήδες μάλλον όπως είναι και σήμερα... έπαιζαν το μπουζούκι τους αδιάφορα.
Πολύ ποτό, πολύ τσιγάρο, ξηροκάρπι και χειροκρότημα. Λίγο έως ελάχιστο ΣΔΟΕ... εκτός αν πήγαιναν ως πελάτες.
Κι εμείς οι ψηφοφόροι της κακιάς ώρας που πια ούτε σκυλάδικο δεν αξίζει να μας ανοίγει για να μπούμε μέσα, αγοράζαμε τα κουτσομπολίστικα περιοδικά για να σχολιάσουμε στο κομμωτήριο τη γραβάτα του Ακη, του Μάκη, του Σάκη και δεν ξέρω γω ποιου άλλου.
Τότε που η γραβάτα κάποιου πολιτικού μπορούσε να πιάσει και μια σελίδα εφημερίδας!!! Για φαντάσου!
Πουτάνα ζωή που τώρα τολμάς να μου το παίζεις... remix!
Γράφει ο Αγης Νικολάου
Τώρα μας είναι πλέον πολύ εύκολο να χλευάσουμε και να κατασπαράξουμε τον οποιονδήποτε.
Ενώ αγωνιούμε αν τρώμε αλογίσιο κρέας αντί για μοσχαρίσιο, εύκολα γινόμαστε θεωρητικοί (ευτυχώς ακόμη) ανθρωποφάγοι.
Ω θεέ μου, ποιος εφηύρε τον όρο: Αντίφαση, σ' αυτήν τη ζωή;
Αυτή η φωτογραφία έρχεται να μας θυμίσει πόσο ευμετάβλητη μπορεί να γίνει η ανθρώπινη ψυχολογία όταν η τσέπη αδειάζει, όταν οι θέσεις του δημοσίου δε δίνονται πια με ευκολία, όταν κάποτε είχαμε και σήμερα δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα!
Τότε σ' αυτήν τη φωτογραφία τα λέλουδα έπεφταν βροχή, οι φωτογράφοι σφηνώνονταν κάπου ανάμεσα στο μπουζούκι και στα μπούτια της τραγουδιάρας για να βγάλουν φωτογραφία τον υπουργό, τον βουλευτή, τον έγκριτο αξιωματούχο, τον δήθεν αριστοκράτη που τους συνόδευε όλους αυτούς και κάποιες κομψές κυρίες ανάμεσα τους που δεν είχαν να πουν τίποτα, αλλά που ήταν χρήσιμες ως συνοδευτικές γλάστρες.
Φωτογραφίες πολύτιμες που τα περιοδικά της εποχής αγόραζαν με τρελά λεφτά (συγκριτικά με το σήμερα).
Οι λουλουδούδες ζούσαν καλά, οι τραγουδιάρες περήφανες που πήγαινε να τις ακούσει ο τάδε βουλευτής και οι μπουζουξήδες μάλλον όπως είναι και σήμερα... έπαιζαν το μπουζούκι τους αδιάφορα.
Πολύ ποτό, πολύ τσιγάρο, ξηροκάρπι και χειροκρότημα. Λίγο έως ελάχιστο ΣΔΟΕ... εκτός αν πήγαιναν ως πελάτες.
Κι εμείς οι ψηφοφόροι της κακιάς ώρας που πια ούτε σκυλάδικο δεν αξίζει να μας ανοίγει για να μπούμε μέσα, αγοράζαμε τα κουτσομπολίστικα περιοδικά για να σχολιάσουμε στο κομμωτήριο τη γραβάτα του Ακη, του Μάκη, του Σάκη και δεν ξέρω γω ποιου άλλου.
Τότε που η γραβάτα κάποιου πολιτικού μπορούσε να πιάσει και μια σελίδα εφημερίδας!!! Για φαντάσου!
Πουτάνα ζωή που τώρα τολμάς να μου το παίζεις... remix!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου